براساس دیدگاه مبتنی بر منابع شرکت، بویژه دیدگاه مبتنی بر شایستگی و داشتن صلاحیت در ایجاد استراتژی، مولفین یک مدل کامل از منابع، مزیتهای رقابتی و زنجیره عملکرد شرکت را توسعه داده و مورد بررسی قرار داده اند. اصل موضوع مدل رهبری تحول آفرین و بازارگرایی برای مدیریت به ترتیب مبتنی بر شایستگی مدیریتی و شایستگی تحول آفرینی می باشند. این شایستگی ها باید به بازار هدایت شوند و از طریق استراتژی های رقابتی مانند استراتژی های تمایز در نوآوری، تمایز در فعالیتهای بازاریابی و رهبری هزینه به مزیت های رقابتی تبدیل شوند. در حقیقت این مزیتهای رقابتی به ایجاد ماتریس عملکردی متفاوت شرکتها به صورت کارایی و اثربخشی کمک می کنند. مولفین بعضی از مفهوم های استراتژی رقابتی را با استفاده از یک دیدگاه مبتنی بر منابع (شایستگی و صلاحیت ) همراه با مفهوم های مدیریتی مورد بحث قرار می دهند.

1- مقدمه

رهبری شرکتها چندین نوع مختلف از شایستگی را دارا هستند که آنها را قادر می سازند که به عملکرد بهترسازمانی دست یابند. دانشگاهیان و متخصصان شدیداً معتقدند که شرکتها نیاز به گسترش و حفظ شایستگی های بی نظیری دارند که به آنها در رابطه با رقیبانشان قدرت تشخیص می دهند. به ویژه دیدگاه مبتنی بر منابع شرکت بر اهمیت نامحسوس، ضمنی، پیچیده و توجه به منابع اجتماعی به عنوان منابع اصلی برتری و تداوم بخش عملکرد شرکت تاکید می کند. چندین مطالعه، روابط داخلی در مورد شایستگی های متفاوتی که شرکتها دارا بودند را مورد بررسی قرار دادند و به این نتیجه رسیدند که این روابط پیچیده به استرتژی های رقابتی منجر می شوند ، اما محققان مفهوم این مطالعات را به قدر کافی بررسی نکردند. به هر حال رابطه بین استراتژی های رقابتی متفاوت و ماتریس های عملکردی مختلف شرکت مانند کارایی  و اثربخشی، نامطمئن باقی ماند. به ویژه تحقیقات کمی این موضوع که چگونه منابع و شایستگی ها بر عملکرد شرکت اثر می گذارند، را مورد بررسی قرار داده اند.

 مسئله این مقاله این است که استراتژی های رقابتی متفاوت، پلی برای تفاوت میان شایستگی ها و عملکرد شرکت می باشند. بر اساس چهار چوب مفهومی ( Pay و Wensley در 1998 و Morgan و Hunt در 1995) این مطالعه، منابع، مزیتهای رقابتی و زنجیره عملکردی شرکت را مورد بررسی و توسعه قرار داده است.

خلاصه – فعالیت های اجتماعی و اقتصادی تحت تاثیر تغییرات شدیدی قرار می گیرند که به عنوان دانش اقتصادی و یا جامعه مشخص می گردد. در این مورد سرمایه فکری (IC) یا دارایی های دانشی به عنوان فاکتور چهارم تولید جایگزین بقیه یعنی کار، زمین و سرمایه می گردد. این مقاله سعی کرده است منابع ها و ماهیتی از بنگاه اقتصادی IC را پیشنهاد دهد که می تواند به عنوان یک سرمایه فکری براساس روش رقابتی بنگاه اقتصادی مشخص گردد. این چارچوب کاری تلاش می کند تا نقش استراتژیکی دارایی های نامحسوس را مانند استعداد و کارگران به کار گرفته شده، ارزش های فرهنگی یا روابط طولانی مدت بین بنگاه اقتصادی و ودیعه گذاران آن – مانند مشتریان، متحدان، فراهم کنندگان و جامعه به شکل کلی- در رقابت غیر قابل تحمل و سودآور برجسته نماید که منجر به مدیریت کردن IC به عنوان یک موضوع کلیدی در دستورالجلسه مدیریتی می شود.

کلمات کلیدی- سرمایه فکری، مدیریت کردن دانش، سرمایه انسانی، سرمایه رابطه ای، وضعیت هنر

افزایش دانش براساس اقتصاد و جامعه در مشارکت با برتری سرمایه فکری به عنوان یک منبع کلیدی برای به دست آوردن بنگاه اقتصادی با مزیت های رقابتی غیر قابل تحمل می باشد.

اگر چه این موضوع شناخته شده است که ثروت اقتصادی از دارایی های دانشی یا IC می آید و آن دارای کاربرد مفیدی می باشد. تاکید بیشتر بر روی رابطه جدید و مدیریت کردن بنگاه اقتصادی IC دارد که یکی از کارهای مهم در زمینه دستور جلسه اجرایی می باشد. اگر چه این کار به صورت خاصی به علت مسائل معرفی شده، اندازه گیری شده و ارزیابی شده دشوار می باشد. در این موقعیت، مدل های IC به مقدار زیادی پدیدار می شوند زیرا آن ها نه تنها برای فهمیدن ماهیت این داراییها مجاز هستند بلکه برای انتقال دادن این اندازه گیری ها و اجرایی کردن آن ها نیز مجاز می باشند.

به هر حال اگر دارایی های IC هر دو غیر مالی و از نوع قابل درک از نظر ماهیت شان باشند، چگونه می توان آن را شناسایی، اندازه گیری و مدیریت کرد؟ عبارت های مالی در زمان قرار گیری ارزش اولیه بنگاه اقتصادی در دارایی های غیر قابل درک نامناسب می باشند.